«آشوب النگوها» مجموعه ی ۱۲۵ شعر عاشقانه ی مدرن است از بیست و چند کشور جهان: آلمان، اسپانیا، انگلیس، ایتالیا، ایرلند، چک، فرانسه، فنلاند، مجارستان، هند و … که به نظمی الفبایی، نظر به تاریخ تولد شاعران هر کشور، گرد هم آمده است. بیش از ۴۰ شاعر کتاب از چهره های مطرح شعر جهان و در زبان فارسی شناخته شده هستند: گوته، ریلکه، پو، پلات، قبانی، لورکا، بلیک، جویس، نرودا، هرابال، بودلر، مالارمه، رمبو، الوار، برتون، پره‌ور،…و چیزی حدود ۸۰ شاعر نیز به مخاطب معرفی می‌شوند، که در عین لذت ناب ناشی از خواندن شعر ها ، می‌تواند مجموعه ی جامعی باشد برای هر خواننده ی علاقه‌مند به شعر جهان و هدیه‌ای مناسب برای کسانی که دوست‌شان دارید.
نمایشنامهی «اتفاق» و نمایشنامهی رادیویی «پل» از آثار نویسنده‌ی بزرگ آلمانی و برنده‌ی نوبل ادبی ۱۹۷۲ است. اتفاق گونه‌ای از ثبت خاطرات است؛ بیان آدم‌های نمایش به‌شدت ماشینی است و خالی از هر احساس. هاینریش بل در نگارش این نمایشنامه از روابط سرد و فراموش‌شده‌ی انسان در دنیای صنعتی تصویری فراگیر ارائه داده است. نمایاندن جهان مردی سردرگم که در خیابان‌های اصلی شهر، رویاهای خود را تا آستانه‌ی جنون دنبال می‌کند. اوهام او تا بدان‌جا پیش می‌رود که حقیقت تلخ و پایانی نمایش را شکل دهد؛ حقیقتی که زندگی امروز مرد را به‌تمامی احاطه کرده است. پل نمودی از تجربه‌ها و نظرهای هاینریش بل راجع به جنگ است. بیهوده‌گی و ویرانی‌ای که نویسنده در سال‌های جوانی عمر آن را از سر گذرانده و اینک شخصیت‌های نمایش‌اش را متاثر از شرایط خاص دوران جنگ می‌آفریند. در جای‌جای این نمایش رادیویی بر نابودی و ویرانی فراگیر جنگ تاکید شده و مردان و زنان پیروز یا شکست‌خورده، عواطفشان را از یاد برده و در خاطره‌ای محو روزهای بهتر را انتظار می‌کشند.
کریستوف باتای از هفده دسالگی آغاز به نوشتن کرد. وی جوان‌ترین نویسنده‌ی فرانسوی شد که جایزه‌ی گنکور دبیرستانی را از آن خود کرده است. یکی از علایق اصلی باتای، بازسازی حولدث تاریخ کهن و معاصر فرانسه در قالب رمان است. زبان صیقل‌خورده اما عاری از تصنع او، کانونی‌ترین نقطه‌ی قوت آثارش به شمار می‌آید. در رمان «انام»، امپراطور خردسال ویتنام، کان که فقط هفت سال دارد به دربار لویی شانزدهم آمده تا برای پدرش که در پی شورش مردم از سلطنت خلع شده، از پادشاه طلب حمایت می‌کند. کان اما در اثر سینه‌پهلو در قصر ورسای می‌میرد و اسقف پی‌یر پینو دوبران که محبت کودک به دلش افتاده، دو کشتی را برای رهایی ویتنام از جنگ تجهیز می‌کند. تنها چند راهب و راهبه از این سفر جان به در می‌برند و راهپیمایی‌شان در میان جنگل‌ها و مرداب‌های ویتنام بدل به آموزشی درباره‌ی حقیقت جان و بازگشت به اصل جهان می‌شود.
شهریار وقفی‌پور نویسنده، مترجم، منتقد و پژوهشگر ادبی است. وی در مصاحبه‌ای درباره‌ی این کتاب میگوید: "پدران خفته و اشباح عروسک‌خانه مقالاتی را شامل می‌شود که در آن‌ها از منظری لاکانی به مسائل نگاه می‌کنم. موضوعی که در این مقالات مورد بررسی قرار گرفته، تغییر روند سیاسی اجتماعی در جهان پست مدرن و مسائل مشابه است". در واقع پدران خفته… در رده‌ی کتاب‌های نظری قرار می‌گیرد و معتقد است که "آن نقدی که با نظریه خصومت ورزد، نقد تصدی‌کننده‌ی سرمایه‌داری است"… در پشت کتاب چنین نوشته شده است:
"عمل نقد «تخنه» است، یعنی مهارت می‌خواهد، اما منتقد به جز این مهارت یا دانش عملی، نیازمند نظریه یا خودانعکاسی تخنه یا نقد نقد نیز هست. آن که منتقد را به نظریه‌بازی متهم می‌کند یا آن که بلد نیست بخواند و توانایی ترجمه کردن او را دستمایه‌ی تخطئه‌ی قضاوت بی‌رحمانه‌ی او می‌سازد، از دوری دست‌هایش به مایه‌ی نقد، عطر فرانسوی را بدبو می‌خواند"…
فهرست
. درآمد / ۹
. شکسپیر، حافظ و نام‌های پدر / ۲۳
شکل ابتذال به مثابه عمل ایده‌ئولوژی لیبرال/ ۳۷ .
چرا همیشه هیولایی هست / ۴۳ .
چرا سرخپوستان بعد از کریستف کلمب رسیدند / ۶۱ .
/دیالکتیک روشنگری: قطعات فلسفی .
تئودور و. آدورنو؛ ماکس هورکهایمر / ۸۹
اودرادک هنرمند / ۱۲۹ .
پس از سوژه، عشق به سمپتوم / ۱۵۵ .
از پوچینی تا کراننبرگ: تئاترِ سینمایی / ۱۷۷ .
پیوست: گزارشی در باب عمل .
نقد ادبی در ایران / ۲۱۱
تو مرگم بودی:/ تو را می‌توانستم نگه دارم/ آن هنگام که همه تنهایم گذاشتند.
مجموعه‌ی شعر پس از جهنم سروده‌ی شهریار وقفی‌پور است که علاوه بر شعرهای تالیفی نویسنده، شعرهایی از پل سلان، اکتاویو پاز، آندره برتون و استفان مالارمه را به همراه دارد. وقفی‌پور تاکنون سه رمان به نام‌های دهِ مرده، کودتا در سه ضرب و کتاب اعتیاد منتشر کرده و در کتاب پس از بابل به تبیین نظریات خویش درباره‌ی ادبیات معاصر ایران پرداخته است. وی مناسبات بینامتنی را استراتژی اساسی شعر مدرن، به طور عام، و شعر خویش، به طور خاص می‌داند و به همین دلیل نیمی از صفحات کتاب را به ترجمه‌‌هایش از دیگر شاعران اختصاص داده است. همگیِ شعرهای تالیفی به استثنای شعر "به معشوقه‌ی هیستریک" به بازه‌ی زمانی یک ساله از پاییز ۹۱ تا پاییز ۱۳۹۲ تعلق دارند.
در این نمایشنامه که قصه‌ای تئاتری است، داستانی به طور همزمان و به دو گونه برای تماشاگران تعریف می‌شود: سخنان راوی (تنها متنی که در این کتاب آمده) و سلسله ای از صحنه‌های صامت. راوی زنی است که داستان مشکلات روزمره‌اش را میگوید: درد کمرش، رویاهای زن همسایه و دوستش، کارخانه‌ی محلی که در آستانه ی نابودی است، از جنگ ممکن. آیا روایت او حکایت روزشمار بدبختی ست؟ اما صحنه‌هایی که اجرا می‌شوند و متن راوی به تنهایی گویا نیستند؛ این صحنه‌ها سخنان راوی را تکمیل و گاهی در ذهن مخاطب سوال ایجاد می‌کنند.حرف های راوی موضوعی ساده ندارند. گاهی صحنه‌هایی که اجرا می‌شوند، سخنان او را تکذیب می‌کنند.تضمینی در اعتماد به راوی نیست. این حکایت با پوچ‌گرایی راوی تعریف می‌شود. فراهنجار در واقعیت نفوذ می‌کند و رفتار اشخاص با گفته‌ها و عرف عمومی در تناقض هستند. هنرمندان این افسانه ی تئاتری، با اعمال طعنه‌آمیز و تراژیک، به یک کمدی سیاه روی صحنه جان می‌بخشند.
وجدی مواواد، نمایشنامه‌نویس، مترجم و کارگردان لبنانی- آمریکایی، ۱۶ اکتبر ۱۹۶۸ در دیر القمر لبنان به دنیا آمد. او در سال ۲۰۰۵ برنده‌ی جایزه‌ی مولیر شد؛ جایزه‌ای که مختص بهترین نویسنده‌ی فرانسوی زبان است. در همین سال برای دریافت مهم‌ترین جایزه‌ی تئاتری کانادا، جایزه‌ی سیمونویچ انتخاب شد. موادا این هدف را دنبال می‌کند که نمایشنامه‌هایش را نه بر صحنه، بلکه بر ذهن مخاطب به اجرا در آورد. وی نمایشنامهی تشنگان را در سال ۲۰۰۶ با همکاری بنوا ورمولن نوشت که به کارگردانی ورمولن، در تئاتر لیونل گرولز در کبک به روی صحنه رفت. او درباره‌ی نوشتن این نمایشنامه میگوید: "من و بنوا آن‌چه را در نوجوانی در ذهنمان زندگی می‌کرد و مرکز آرزوها و دغدغه‌هایمان بود با یکدیگر تبادل میکردیم. بعد از گفتگوهای فراوان من به او پیشنهاد کردم که متنی بنویسیم که ساختار آشکاری نداشته باشد: نوشتن صحنه‌ها، هدف‌های متن، جواب‌ها، افکار، بی‌توجه به حفظ انسجام درونی. به بنوا پیشنهاد کردم که خودش انسجام درونی را پیدا کند. این شرطی که گذاشتم به عنوان راه‌حلی عالی به من اجازه داد بدون اینکه لازم باشد درباره‌ی ساختار چیزی از من پرسیده شود بنویسم و بنوا چالش اجرای صحنه‌ای را که از متن برمی‌آمد، به عهده گرفت".
دیدیه ون کولارت، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس فرانسوی، سال ۱۹۶۰ در نیس به دنیا آمد. او تا سال ۱۹۹۴ چند رمان، نمایشنامه و فیلمنامه نوشت که تقریبا همگی با استقبال منتقدان مواجه شدند و فروش بالای این آثار نشان می‌داد که آثار ون کولارت از طرف مخاطبان هم پذیرفته شده بود.
این نمایشنامه روایت رویارویی مردی ثروتمند با انسان فقیر خانه به دوشی ست که سعی می‌کند به زور در زندگی مرد ثروتمند رسوخ کند و زندگی منظم او را از مسیر روزمره اش خارج کند. داستان در ورودی ساختمان محل زندگی مردی ثروتمند که سردبیر روزنامه است اتفاق می افتد؛ شبهنگام وقتی این سردبیر موفق قصد دارد وارد خانه اش شود، مردی فقیر و آواره اجازه نمی دهد در شیشه ای و سنگین ساختمان بسته شود. این شب پر تنش و طولانی زمانی به پایان می رسد که مرد بی چیز اما متکی به تقدیر، فردی را که همه چیز دارد از مسیر زندگی منظم خود خارج می‌کند و حقایق حیرت انگیزی را در مورد زندگی خصوصی او آشکار می‌سازد.
"دایره‌های اوج" رمانی‌ست خاطره‌گونه به قلم اصغر عسکری خانقاه، انسان‌شناس بزرگ ایرانی. مولف در سخنی با خواننده میگوید: "قهرمانان این رمان مجموعه‌ای از شخصیت‌های واقعی و خیالی هستند… این کتاب به هیچ‌وجه سرگذشت مولف نیست و روزگاری که در آن با دقت تشریح می‌شود، مولف صحنه‌پردازی کرده و شخصیت‌های خیالی خود را در محیطی آشنا آفریده است".
اصغر عسکری خانقاه متولد ۱۳۱۷ در خلخال، سردبیر سابق مجله‌ی نامه علوم اجتماعی است و استاد بازنشسته گروه انسان‌شناسی دانشگاه تهران است. عسکری که دانش‌آموخته‌ی دانشگاه سوربن است، از پایه‌گذاران علم انسان‌شناسی زیستی در ایران شمرده می‌شود. تقی آزاد ارمکی، استاد دانشکده علوم اجتمایی دانشگاه تهران، درباره‌ی وی می‌نویسد: "اگر در گذشته جامعه شناسان اقتصاد، تاریخ، سیاست، حقوق، فلسفه و طب و زیست شناسی می‌دانستند، در دوره جدید جامعه شناسان با بی‌اطلاعی از این حوزه‌ها فخرفروشی می‌کنند. عسکری فرزند نسلی است که هم دانش تجربی، علوم طبیعی، پزشکی، مردم شناسی، انسان‌شناسی، و هم ادبیات و تاریخ آفریقا و ایران معاصر را می دانست و در آموزش و پژوهش بکار می‌برد".
از عسکری در حوزه‌ی ادبیات قبلا دو کتاب شعر منتشر شده است که یکی تالیف و دیگری ترجمه‌ی گزیده‌ای از اشعار ژاک پره‌ور است. اکنون "دایره‌های اوج" نخستین رمانی است که از وی منتشر می‌شود و شاهد دیگری بر توانایی‌ها و ذوق ادبی اوست.
کسی / به سنگ‌ها گفت: / انسان شوید / سنگ‌ها گفتند: / ما هنوز به اندازه‌ی کافی / سخت نیستیم (ص ۲۲۸)
«سکوت آینده‌ی من است» مجموعه‌ای است از اشعار اریش فرید، شاعر اتریشی‌تبار یهودی‌نسب. فرید مترجم و مقاله‌نویسی برجسته نیز بود و با اینکه بیش از چهل سال از عمر خود را در انگلستان سپری کرد و به زبان انگلیسی مشرف بود، هرگز به این زبان شعری نسرود. مضامین شعرهای فرید اغلب انتقادی و فرم آن متشکل از جمله‌های کوتاه و تکرارهای دلنشین است. به رغم آنکه فرید در غالب شعرهایش به موضوع و دوره‌ای خاص پرداخته، ولی گذر زمان از جذابیت و گیرایی سروده‌هایش نکاسته است. او برای آثارش جوایز زیادی دریافت کرده است، از جمله جایزه‌ی ناشران بین‌المللی سال ۱۹۷۷، برای کتاب ۱۰۰ شعر بی‌سرزمین، که همزمان به هفت زبان منتشر شد. این شاعر علاوه بر شعرهای سیاسی، شعرهای عاشقانه‌ی متعددی دارد که با فروش بیش از چهارصد هزار نسخه او را در مقام یکی از پرفروش‌ترین شاعران معاصر اروپا نشانده است.
فهرست کتاب در فایل پی دی اف آمده است.
دیانا گرنت در کانادا متولد شده است و اولین زن حرفه‌ای در تئاتر کانادا محسوب می‌شود. او در دانشگاه بریتیش کلمبیا رشته‌ی نوشتن خلاق و فلسفه خواند و سال‌ها در آمریکا به نمایشنامه‌نویس و فیلم‌سازی پرداخت. فیلم پونه‌های شکوفای وی برنده‌ی جایزه‌ی هیئت داوران از جشنواره‌ی فیلم کن شده است.
این کتاب مجموعه ی منتخبی است از صفحات مجله ی اخبار فیزیک اروپا. و به پرسشهایی میپردازد از قبیل: چرا رنگ آب آبی است؟، چطور صدا را مکان یابی کنیم و …
کاراکوری واژه‌ای ژاپنی به معنی سازوکار است، اما امروزه این واژه معمولا به معنی عروسک‌های سنتی ژاپنی است که بین قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی در این کشور بسیار رواج داشته است. در این کتاب خواننده با پیشینه و مکانیسم کار و روش ساخت این عروسک‌های متحرک آشنا می‌شود. روش ساخت و الگوهای لازم برای ساخت برخی از نمونه‌های معرفی شده نیز ارائه شده است.
تعریف علمی تخیلی، حتی به عنوان یک ژانر کار دشواری است. ری برادبری -یکی از نویسندگان کتاب- میگوید: "هر چه که به ذهنت می‌آید تخیل و هر چه انجام می‌دهی علم است. تمام تاریخ بشر چیزی جز داستانی علمی-تخیلی نیست". دغدغه‌ی همیشگی متن‌های علمی‌تخیلی بیش از آنکه به تاثیرات ابداعات تکنولوژیک مربوط باشد، نگارش منطقی و معقول یک جهان دیگر است – تا جایی که علمی‌تخیلی را ادبیات ایده‌ها می‌دانند. در آثار علمی‌تخیلی انسانی‌ترین مفاهیم با علمی‌ترین و عینی‌ترین چارچوب‌ها بیان می‌شوند. نمایش‌نامه‌های علمی‌تخیلی قدمت دیرینی برای اهالی صحنه داشته‌اند (معمولا نمایشنامهی طوفان شکسپیر را اولین نمایشنامهی علمی تخیلی می‌دانند)، اما در ایران مانند برخی دیگر از ژانرهای تئاتری متاسفانه بی‌دلیل مهجور مانده‌اند. انتشار کتاب کالئیدوسکوپ تلاشی کوچک در راستای پر کردن این فضای خالی است. در این مجموعه نمایش‌نامه‌های زیر را می‌خوانیم:
کالئیدوسکوپ نوشته‌ی ری برادبری
دشت آفریقا نوشته‌ی ری برادبری
راز مثلث برمودا نوشته‌ی جان موری
بگذار تو را یار بنامم نوشته‌ی پاول زیندل
غریبه‌ای با گل‌های سرخ نوشته‌ی جان جیکز
