مانیفست فلسفه ۱ و ۲

شهرها در سراسر دنیا از جمله در کشور ما با مشکلات بی‌شماری مواجه هستند، جهان در حال شهری شدن است و این راهی بی‌برگشت می‌باشد. برای مواجه شدن با این مشکلات و هدایت این روند چاره‌ای جز تجدیدنظر در روش‌های سنتی اداره شهرها وجود ندارد؛ از جمله این روش‌ها می‌توان به «مشارکت» مردم در گروه‌های سنی و جنسی مختلف در مدیریت شهر اشاره نمود. برخی می‌پندارند مشارکت فقط معطوف به گروه سنی بزرگسال می‌باشد و کودکان و جوانان در این زمینه نقشی ندارند.
کتابی که ترجمه آن پیش روی شما است به این مهم پرداخته است و نه تنها ضرورت این امر را اثبات نموده، بلکه به تفصیل تکنیک‌ها و روش‌های مشارکت را مورد بحث قرار داده است. محتوای کتاب بر گرفته از دانش نظری و تجربیات گسترده مؤلف آن است.  
در حالی که خصوصاَ در سال‌های اخیر حمایت‌ها برای مشارکت جوانان در توسعه جامعه افزایش یافته است‏، سؤالاتی از این قبیل که «آیا مشارکت جوانان به‌ راستی ارزشمند است؟» کمتر به گوش می‌خورد و در عوض سؤالاتی راجع به آن که «چه روش‌هایی برای مشارکت جوانان مؤثر است؟» بیش از پیش شنیده می‌شود.
کتابچه راهنمای «ایجاد شهرهای بهتر با کودکان و جوانان» پاسخ مستقیم و تفضیلی است به  سؤال دوم. این راهنما فضایی را به اصول و مفاهیم مشارکت جوانان اختصاص می‌دهد، اما بر رویکردهایی که در میدان آزموده شده‌اند و روش‌هایی برای به وقوع پیوستن حقیقی آن متمرکز است.
صرف‌نظر از دخیل نمودن جوانان برای ایجاد پیشرفت در محل‌های سکونت آنان، استراتژی‌های مؤثری برای ایجاد شهرهای بهتر وجود دارد که از آن جمله می‌توان به فرایند حقیقی مشارکت جوانان، کمک به جوانان برای توجه به یکدیگر، احترام به عقاید متفاوت و یافتن زمینه‌های مشترک، افزایش توانایی جوانان برای تفکر نقادانه، ارزیابی و تعمق، حمایت از دستاوردهای جوانان، آگاهی‌دادن و حل مشکلات به طور جمعی و کمک به جوانان برای افزایش دانش و کسب مهارت‌ها برای ایجاد تغییر در دنیای اطراف آنان اشاره نمود.
امیدوارم که این راهنما ابزار مفیدی برای افراد موافق با این عقاید باشد و به شما نیز کمک کند تا به پتانسیلی      پی ‌ببرید. که در اقدام ساده اما با اهمیت توجه به عقاید جوانان و دخیل ‌ساختن آنان در روند تغییر سازنده اجتماع نهفته است،
راهنمای ایجاد شهرهای بهتر با کودکان و جوانان، یک راهنمای عملی در زمینه سازمان‌دهی و تسهیل مشارکت جوانان در توسعه جامعه است. هدف بر آن بوده که این راهنما توسط برنامه‌ریزان شهری، مقامات شهرداری، سازمان‌های غیردولتی، مربیان، آژانس‌های خدمات‌رسانی به جوانان، حامیان جوانان و سایر افراد تأثیرگذار در توسعه جامعه از جمله افرادی که به جوانان و کیفیت زندگی آنان اهمیت می‌دهند و افراد آگاه از ارزش تحصیل جامعه و معتقد به قدرتمند ساختن جوانان به عنوان شالوده  جامعه مدنی با نشاط و انعطاف‌پذیر مورد استفاده قرار گیرد.
این راهنما چارچوبی را برای برنامه‌ریزی جهت پروژه‌های مشارکتی و ایجاد حمایت‌های سازمانی و سیاسی برای تحقق آنها فراهم می‌سازد و گام‌های ضروری را برای سازمان‌دهی یک پروژه مشارکتی خلاصه کرده و نشان می‌دهد چگونه می‌توان از جوانان جهت تجزیه و تحلیل و اولویت‌بندی نیازهای آنان استفاده نمود.

در این نمایشنامه که قصه‌ای تئاتری است، داستانی به طور همزمان و به دو گونه برای تماشاگران تعریف می‌شود: سخنان راوی (تنها متنی که در این کتاب آمده) و سلسله ای از صحنه‌های صامت. راوی زنی است که داستان مشکلات روزمره‌اش را می‌گوید: درد کمرش، رویاهای زن همسایه و دوستش، کارخانه‌ی محلی که در آستانه ی نابودی است، از جنگ ممکن. آیا روایت او حکایت روزشمار بدبختی ست؟ اما صحنه‌هایی که اجرا می‌شوند و متن راوی به تنهایی گویا نیستند؛ این صحنه‌ها سخنان راوی را تکمیل و گاهی در ذهن مخاطب سوال ایجاد می‌کنند.حرف های راوی موضوعی ساده ندارند. گاهی صحنه‌هایی که اجرا می‌شوند، سخنان او را تکذیب می‌کنند.تضمینی در اعتماد به راوی نیست. این حکایت با پوچ‌گرایی راوی تعریف می‌شود. فراهنجار در واقعیت نفوذ می‌کند و رفتار اشخاص با گفته‌ها و عرف عمومی در تناقض هستند. هنرمندان این افسانه ی تئاتری، با اعمال طعنه‌آمیز و تراژیک، به یک کمدی سیاه روی صحنه جان می‌بخشند.