نمایش‌نامه‌ی «اتفاق» و نمایش‌نامه‌ی رادیویی «پل» از آثار نویسنده‌ی بزرگ آلمانی و برنده‌ی نوبل ادبی ۱۹۷۲ است. اتفاق گونه‌ای از ثبت خاطرات است؛ بیان آدم‌های نمایش به‌شدت ماشینی است و خالی از هر احساس. هاینریش بل در نگارش این نمایشنامه از روابط سرد و فراموش‌شده‌ی انسان در دنیای صنعتی تصویری فراگیر ارائه داده است. نمایاندن جهان مردی سردرگم که در خیابان‌های اصلی شهر، رویاهای خود را تا آستانه‌ی جنون دنبال می‌کند. اوهام او تا بدان‌جا پیش می‌رود که حقیقت تلخ و پایانی نمایش را شکل دهد؛ حقیقتی که زند‌گی امروز مرد را به‌تمامی احاطه کرده است. پل نمودی از تجربه‌ها و نظرهای هاینریش بل راجع به جنگ است. بیهوده‌گی و ویرانی‌ای که نویسنده در سال‌های جوانی عمر آن را از سر گذرانده و اینک شخصیت‌های نمایش‌اش را متاثر از شرایط خاص دوران جنگ می‌آفریند. در جای‌جای این نمایش رادیویی بر نابودی و ویرانی فراگیر جنگ تاکید شده و مردان و زنان پیروز یا شکست‌خورده، عواطفشان را از یاد برده و در خاطره‌ای محو روزهای بهتر را انتظار می‌کشند.
کریستوف باتای از هفده دسالگی آغاز به نوشتن کرد. وی جوان‌ترین نویسنده‌ی فرانسوی شد که جایزه‌ی گنکور دبیرستانی را از آن خود کرده است. یکی از علایق اصلی باتای، بازسازی حولدث تاریخ کهن و معاصر فرانسه در قالب رمان است. زبان صیقل‌خورده اما عاری از تصنع او، کانونی‌ترین نقطه‌ی قوت آثارش به شمار می‌آید. در رمان «انام»، امپراطور خردسال ویتنام، کان که فقط هفت سال دارد به دربار لویی شانزدهم آمده تا برای پدرش که در پی شورش مردم از سلطنت خلع شده، از پادشاه طلب حمایت می‌کند. کان اما در اثر سینه‌پهلو در قصر ورسای می‌میرد و اسقف پی‌یر پینو دوبران که محبت کودک به دلش افتاده، دو کشتی را برای رهایی ویتنام از جنگ تجهیز می‌کند. تنها چند راهب و راهبه از این سفر جان به در می‌برند و راهپیمایی‌شان در میان جنگل‌ها و مرداب‌های ویتنام بدل به آموزشی درباره‌ی حقیقت جان و بازگشت به اصل جهان می‌شود.
تعریف علمی تخیلی، حتی به عنوان یک ژانر کار دشواری است. ری برادبری -یکی از نویسندگان کتاب- می‌گوید: "هر چه که به ذهنت می‌آید تخیل و هر چه انجام می‌دهی علم است. تمام تاریخ بشر چیزی جز داستانی علمی-تخیلی نیست". دغدغه‌ی همیشگی متن‌های علمی‌تخیلی بیش از آنکه به تاثیرات ابداعات تکنولوژیک مربوط باشد، نگارش منطقی و معقول یک جهان دیگر است – تا جایی که علمی‌تخیلی را ادبیات ایده‌ها می‌دانند. در آثار علمی‌تخیلی انسانی‌ترین مفاهیم با علمی‌ترین و عینی‌ترین چارچوب‌ها بیان می‌شوند. نمایش‌نامه‌های علمی‌تخیلی قدمت دیرینی برای اهالی صحنه داشته‌اند (معمولا نمایش‌نامه‌ی طوفان شکسپیر را اولین نمایش‌نامه‌ی علمی تخیلی می‌دانند)، اما در ایران مانند برخی دیگر از ژانرهای تئاتری متاسفانه بی‌دلیل مهجور مانده‌اند. انتشار کتاب کالئیدوسکوپ تلاشی کوچک در راستای پر کردن این فضای خالی است. در این مجموعه نمایش‌نامه‌های زیر را می‌خوانیم:
کالئیدوسکوپ نوشته‌ی ری برادبری
دشت آفریقا نوشته‌ی ری برادبری
راز مثلث برمودا نوشته‌ی جان موری
بگذار تو را یار بنامم نوشته‌ی پاول زیندل
غریبه‌ای با گل‌های سرخ نوشته‌ی جان جیکز
