"«کسوف» که «منطقه‌ی صفر» نامیده بودمش؛ حاصل گرفتنِ ذره‌بین روی یک نقطه‌ی عفونی، نقطه‌ی ضعف تاریخ پرتفاخرِ! بشری‌ست: جنگ و بی‌آرامی و مهاجرت، واقعیت رنج.
«تمام صبح‌های زمین» هم همین است، در بستر و حال و هوایی دیگر؛ واقعیتی از نسل‌کشی.
تنها ماندگی، ضعف پاسخ‌دهنده در برابر پرسش‌گر، رازآلودگیِ این مسیر؛ و در نهایت، تحقیق تاریخی در خصوص هر دو واقعه‌ی تراژیک".
